"Z duszą nastolatki" - Zaczerpnięte z tygodnika REWIA 4 luty 2015 roku
„ZNALEZIONE” ! („lepiej późno, niż wcale”)
Czasami upływa kilkadziesiąt lat życia, aby poczuć w sobie pewność, co do „rzeczy” o którą ma się zamiar walczyć do końca.
Najpierw człowiek szuka, obiera różne drogi i „przyjaźnie”, aby pod koniec poszukiwań ZNALEŹĆ – (jak się ma trochę szczęścia i jest się w zgodzie ze swoim „losem”).
W którym momencie życia: w młodości, w średnim wieku, czy na starość zjawia się „pewność”, że znaleźliśmy to coś…? To zależy od zadania, dla którego nas przeznaczono u zarania istnienia. Zdarza się, że nigdy nie odkryjemy i nie wykonamy powierzonego obowiązku.
A od czego zależy nasz „czas”?
O mnie
 |
Nota biograficzna - mogłaby być bardzo obszerna, bogata w szczegóły z mego życiorysu, albo lakoniczna - wybieram wersję drugą! Urodziłam się razem z wybuchem wojny - drugiej wojny, należę więc do pokolenia „nieźle” doświadczonego - ale optymizm mnie nie opuszcza. Matura w Liceum Kulturalno - Oświatowym w Łodzi. Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna w Krakowie. Praca : Teatr im. K. Cypriana Norwida w Jeleniej Górze. Teatr Polski we Wrocławiu Teatr Powszechny w Warszawie. Wyjazd z kraju na całe 20 lat. Powrót na stałe do Ojczyzny. Zadomowienie się od nowa w rodzinnych stronach na Podlasiu. Założenie: "Fundacja Engram" - na rzecz zachowania naturalnego piękna wsi i godnej starości. Organizacja teatru: "Błękitny Teatr" w sercu wsi Podlasia. |
|
Rodzina?... Zdolna i piękna córka Monika i dwu znakomitych wnuków – Mathis i Hugues. |
 |